Soğukta
Kafamın içindeki biriyle saatlerce konuşurken ona anlattıklarım kendi farkında olmadan düşündüklerinden ibaret. Susturamadığım bir ben var bende ama içimdeki muhtaç ona konuşabilirken. Saatlerce kendime ağlamışım gözyaşı dökmeden, saatlerce kendime susmuşum aynı zamanda. Şuanda bir kafedeyim karşımda güzel bir manzara ama aslında evdeyim saat gecenin 3'ü balkonda buz gibi bir ayazda ay ışığı altında. Kelimelerim çok ama herşey bi havuzun içine birikmişçesine karmaşık. Yardım eden bir manzaram var seslerime. Haberi bile yok yaptıklarından. Eskiden bir doktora anlatan ses kendini şimdi ona anlatmakta ama onun ruhu bile duymuyor. Herşey karmakarışık ben bile anlamıyorum kendi karmaşamı sessizce çığlıklar attım bu gece parlayan aya. Sesim kısıldı ama değer. Özlediğim şeyler var aynı zamanda kaybettiğim sesimin içinde barınan bu gece, özlediğim kişiler. Pişmanlıklar barındırıyordu bu özlemin içinde ama geçmişi değiştiremem ölmüşü diriltemem. Aslında mecazdan çok uzağım ama sözlerimi anc