Soğukta

Kafamın içindeki biriyle saatlerce konuşurken ona anlattıklarım kendi farkında olmadan düşündüklerinden ibaret. Susturamadığım bir ben var bende ama içimdeki muhtaç ona konuşabilirken. Saatlerce kendime ağlamışım gözyaşı dökmeden, saatlerce kendime susmuşum aynı zamanda. Şuanda bir kafedeyim karşımda güzel bir manzara ama aslında evdeyim saat gecenin 3'ü balkonda buz gibi bir ayazda ay ışığı altında. Kelimelerim çok ama herşey bi havuzun içine birikmişçesine karmaşık. Yardım eden bir manzaram var seslerime. Haberi bile yok yaptıklarından. Eskiden bir doktora anlatan ses kendini şimdi ona anlatmakta ama onun ruhu bile duymuyor. Herşey karmakarışık ben bile anlamıyorum kendi karmaşamı sessizce çığlıklar attım bu gece parlayan aya. Sesim kısıldı ama değer. Özlediğim şeyler var aynı zamanda kaybettiğim sesimin içinde barınan bu gece, özlediğim kişiler. Pişmanlıklar barındırıyordu bu özlemin içinde ama geçmişi değiştiremem ölmüşü diriltemem. Aslında mecazdan çok uzağım ama sözlerimi ancak mecaza vurduğun zaman anlamlandırabileceksin çünkü gerçekliğe sığmayan bir algıya sahibim ve sana haykırıyorum bu gece içimdekiler. Belki sesimle değil ama kelimelerim dokunsun gecene gündüzüne. Elbet bir gün anlayacaksın sende beni, bir kaosa hakim olduğun zaman ortaya çıkacak anlamsız bir bütüne sahip olmanın veridiği cesaretli korkaklığı. Saçmalamaa kafam gayet yerinde bu cümleleri kurarken sadece düşünmeden haykırmak istedim en azından sana olan biteni, bırak kopsun birşeyler, acıtacaksa acıtsın bazen buna değer. Ben çok ses duyarım bunlardan birkaçı sadece bana ait ama herkesi kendim gibi hissederim. Belkide en büyük hatayı burada yapıyorum, empatinin içinden geçiyorum ve karşımdakiyşe bütünleşiyorum ama aynı zamanda üzgünüm ama kendi açımdan hiçbir şey hissedemiyorum. Baksana, bu gece tam bi kaos içim, sözcüklerim ve anlamlandırdıklarım. Sarılmaya ihtiyacım var belli bir alanda belli bir kişiye bu defa, ilk defa. Günceleriyle bir dönem ün salmış bu deli şuan karmakarışık bir aptal ilan edildi yedi cihanda, kafası güzel sözleri anlamsız olarak. Sen beni anla ben beni anlamazken. Bu sefer bencil olacağım kendimi açıklamakla uğraşmayacağım düğümlerimden yürü canımın içi korkma ben çok sağlam düğümlere sahiptim. Bas üzerime gör gücümü koparsam da emin ol kaçmana fırsat yaratacak kadar tutacağım kendi parçalarımı bir arada ki sen benden kurtulduğun an kendimi parçalayacağım. Sarılıyorum soğuğun sığındığı ay ışığında ki bu geceye ve bi ümit varsa beni duyan o tanrıya. Kızgın değilim sana artık ve teşekküelerim var sana atfettiğim ama bunları iletmeyeceğim nasıl olsa biliyorsun. Ben tıpkı çocukluğumdaki gibi sana sığınacağım hissedemesem de bu gece. 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kratos'un Vahşeti

“Requiem for a Dream” ve “gösteri toplumu”

“Take My Eyes” ve “toplumsal cinsiyet politikaları”