Bilmiyorum

Kaybolsun bu yazdıklarım, tıpkı boşluğa karışan ya da içinde boğulan sesim gibi.

Özgürce aksın gitsin gözyaşlarım, suyun üstünde tutmayan yara bandı misali. 

Haykırışlar duyarken kapadığım kulaklarım kendi sesimi bile duymaz oldu,

Nedendir kalemim yazmaz oldu,

Sessizliğin içinde yazdıklarım suyun üzerinde yüzer oldu. 


Acımı bastıramadım yara oldu

Anneme söyledim duymaz oldu.

Bardak dolup taşarken

Ellerim sebepsiz yere tir tir titrer oldu. 

Söylesene bana, sana seslensem ortada kalan duman oldu. 


Köprüden düşen çakıl taşı

Söylesene eğlencesine sebep olacağın insanlara gördüklerini

Bilerek fırlatılmış, acıtılmış bir benliğin

Anlamı yiter oldu.


-- Kendisinden hiç haz etmediğim arkadaş

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kratos'un Vahşeti

“Requiem for a Dream” ve “gösteri toplumu”

“Take My Eyes” ve “toplumsal cinsiyet politikaları”